Memorabel moment

Ik drink nog een kopje koffie thuis op het terras.

Ik dacht terug aan een koppel dat ik deze week in relatietherapie had.

Therapie is soms heel traag durven gaan om te voelen en horen waar mensen mee worstelen in hun relatie. Liefde maakt dat we bijzonder veel willen dragen en verdragen, maar soms kan het echt teveel zijn. En dan gebeurt het dat je het gevoel hebt dat je ermee wil stoppen, maar dan toch aarzelt.

“We kunnen niet communiceren”.

Deze uitspraak hoor ik minstens twee of drie keer per week als ik met een koppel spreek.

Uiteraard is helder communiceren belangrijk, maar dat is altijd en overal zo. In een liefdesrelatie mag je best wat meer van elkaar verwachten dan een heldere communicatie.

Naar mijn gevoel is de essentie van een fijne liefdesrelaties dat je samen kleine memorabele momenten van verbinding en intimiteit mag beleven.

Dit was afgelopen week een mooi en memorabel moment tussen Ine en Hans, ook al zijn ze door zware pijn gegaan.

Vorig jaar vertelde Hans dat hij een buitenechtelijke relatie had met een vrouw uit hun vriendenkring. Daar ben je als partner niet op voorbereid. Er is een grens overschreden en er zal vanaf nu ‘voor en na zijn’. Verdriet en liefde, woede en verlangen, onmacht en vertrouwen staan dan heel dicht bij elkaar. Ondertussen is de affaire een gebeurtenis geworden en geen allesbepalende gebeurtenis meer.

Zij hebben ervoor gekozen om samen te blijven en elkaar nog beter te leren kennen. Het gaat goed tussen hen en zij zijn ‘alert’ voor wat zij zelf nodig hebben én wat de relatie nodig heeft.

Wat was nu voor hen dat memorabel moment?

Gisteren zei Ine: “We zijn samen op restaurant geweest met nog 3 koppels uit de vriendenkring. En ik had echt het gevoel dat WIJ er terug als koppel staan en dat was echt een heel fijn gevoel. We kwamen samen binnen en onze handen lagen in elkaar en Hans kneep lichtjes in mijn hand en fluisterde ‘Wij kunnen dit’. Dat was echt een warm en hoopgevend moment.”

Daarom hou ik van mijn job. Dit is toch een ongelooflijk memorabel moment.

Dit is een waargebeurd verhaal, maar ik heb vele veranderingen aangebracht om de identiteit van de cliënten te beschermen. Het anonimiseren is verregaand en kan alleen door de cliënten worden doorzien. Als je toch denkt dat je deze mensen herkent, dan kan ik je zeggen dat je je vergist ;-)